Resuscytacja krążeniowo-oddechowa osoby dorosłej
Jeżeli oddech nie jest prawidłowy, poproś kogoś o wezwanie pomocy kontaktując się na numer alarmowy 112. Jeżeli jesteś sam, zostaw poszkodowanego i wezwij pogotowie, a następnie rozpocznij resuscytację krążeniowo-oddechową zgodnie z poniższym opisem:
- uklęknij obok poszkodowanego,
- ułóż nadgarstek jednej ręki na środku klatki piersiowej poszkodowanego,
- ułóż nadgarstek drugiej ręki na już położonym,
- spleć palce obu dłoni i upewnij się, że nie będziesz wywierać nacisku na żebra poszkodowanego; nie uciskaj nadbrzusza ani dolnego końca mostka,
- pochyl się nad poszkodowanym, wyprostowane ramiona ustaw prostopadle do mostka i uciskaj na głębokość 4-5 cm,
- po każdym uciśnięciu zwolnij nacisk na klatkę piersiową, nie odrywając dłoni od mostka. Powtarzaj uciśnięcia z częstotliwością 100/min (nieco mniej niż 2 uciśnięcia/s),
- okres uciskania i zwalniania nacisku (relaksacji) mostka powinien być taki sam,
- od razu po wykonaniu 30 uciśnięć klatki piersiowej ułóż rękę na czole poszkodowanego oraz palcami odegnij jego głowę udrażniając drogi oddechowe,
- zaciśnij skrzydełka nosa, używając palca wskazującego i kciuka ręki umieszczonej na czole poszkodowanego,
- pozostaw usta delikatnie otwarte, jednocześnie upewniając się, że głowa jest odchylona, co zapewni drożne drogi oddechowe,
- weź normalny wdech i obejmij szczelnie usta poszkodowanego swoimi ustami, upewniając się, że nie ma przecieku powietrza,
- wdmuchuj powoli powietrze do ust poszkodowanego przez około 1 sekundę (tak jak przy normalnym oddychaniu), obserwując jednocześnie czy klatka piersiowa się unosi; tylko taki oddech ratowniczy jest efektywny,
- utrzymując odgięcie głowy i uniesienie żuchwy, odsuń swoje usta od ust poszkodowanego i obserwuj czy podczas wydechu opada jego klatka piersiowa,
- jeszcze raz nabierz powietrza i wdmuchnij do ust poszkodowanego, dążąc do wykonania dwóch skutecznych oddechów ratowniczych; następnie ponownie ułóż ręce w prawidłowej pozycji na mostku i wykonaj kolejnych 30 uciśnięć klatki piersiowej,
- kontynuuj uciskanie klatki piersiowej i oddechy ratownicze w stosunku 30 : 2,
- przerwij swoje działanie w celu sprawdzenia stanu poszkodowanego tylko wtedy, gdy zacznie on prawidłowo oddychać. W innym przypadku nie przerywaj resuscytacji.
Jeżeli wykonany pierwszy oddech ratowniczy nie powoduje uniesienia się klatki piersiowej jak przy normalnym oddychaniu, wykonaj następujące czynności:
- sprawdź jamę ustną poszkodowanego i usuń widoczne ciała obce,
- sprawdź, czy odgięcie głowy i uniesienie żuchwy są poprawnie wykonane,
- wykonaj nie więcej niż 2 próby wentylacji za każdym razem, zanim podejmiesz ponownie uciskanie klatki piersiowej
Jeżeli na miejscu zdarzenia jest więcej niż jeden ratownik, ratownicy powinni się zmieniać podczas prowadzenia RKO co 2 minuty, aby zapobiec zmęczeniu. Należy zminimalizować przerwy w resuscytacji podczas zmian.
Według najnowszych wytycznych Europejskiej Rady Resuscytacji (2015) możemy prowadzić RKO ograniczoną wyłącznie do uciśnięć klatki piersiowej, jeżeli nie jesteśmy w stanie lub nie chcemy wykonywać oddechów ratowniczych. W takiej sytuacji uciśnięcia klatki piersiowej wykonuje się bez przerwy, z częstotliwością 100 uciśnięć /min. Wprowadzenie tego zapisu jest konsekwencją odstępowania społeczeństwa od podejmowania czynności ratujących życie ze względu na obawę o własne zdrowie i lęk przed zakażeniem różnymi chorobami. W tym miejscu warto wspomnieć, jak długo powinniśmy prowadzić działania ratownicze. Resuscytację krążeniowo-oddechową kontynuujemy do czasu gdy: przybędą wykwalifikowane służby medyczne i przejmą działania, poszkodowany zacznie prawidłowo oddychać, nie mamy siły na dalsze działania.