Neurodydaktyka: wszystko co powinniście o niej wiedzieć
W ciągu ostatnich dekad nasza zdolność do badania działania mózgu poczyniła znaczny krok naprzód. Badania przeprowadzane przez naukowców wychodzą z laboratorium i trafiają do szkół i przedszkoli. Owocem są metodologie nauczania oparte na funkcjonowaniu mózgu znane jako neurodydaktyka, jako połączenie neuronauki, edukacji i psychologii.
Czym jest neurodydaktyka?
Czym jest neurodydaktyka, do czego służy i jak ją stosować - to podstawowe aspekty, które nauczyciele powinni zrozumieć.
Neurodydaktyka, neuronauka i neuroedukacja to strategie oparte na tym, jak mózg się uczy i co stymuluje mózg w środowisku szkolnym. Celem tej dyscypliny jest maksymalne wykorzystanie funkcjonowania mózgu, jeśli chodzi o przyswajanie nowych wiedzy.
Emocje, ciekawość i uważność są podstawą tego procesu, dzięki wykorzystaniu klas integracyjnych. W grę wchodzi również grywalizacja, czyli korzystanie z gier w klasie. Model, o którym jest mowa w tym artykule, priorytetowo postrzega szacunek i wysiłek w środowisku uczenia się.
Kiedy nauczyciele zrozumieją, w jaki sposób mózg uczy się, przetwarza i przechowuje informacje, mogą odpowiednio dostosować swoje style nauczania. Jednocześnie będą w stanie uporządkować swoje zajęcia, słowa, postawy i emocje. W ten sposób mogą wpływać na rozwój mózgu swoich uczniów i sposób, w jaki się uczą.
Klucze neurodydaktyki
Neurodydaktyka to nowy sposób nauczania, który łączy edukację i neurologię. Jednocześnie nadaje psychologii wychowawczej fundamentalną rolę w rozwoju dzieci.
Zachęcamy Was do poszukiwania strategii, które optymalizują funkcjonowanie neuronalne dzieci. Niektóre z tych strategii polegają na wykorzystaniu ich percepcji zmysłowej, pracy z pamięcią oraz koncentrowaniu uwagi i bodźców swoich uczniów.
Zdolność mózgu do adaptacji – definiowana jako plastyczność mózgu – jest głównym czynnikiem neurodydaktyki. Ponadto wiemy, że przy odpowiedniej stymulacji mózg może trwale tworzyć nowe neurony oraz połączenia między nimi.
Z drugiej strony neurony lustrzane są niezbędne w strategiach neuroedukacyjnych. Są to komórki, które aktywują się, gdy coś robimy i gdy obserwujemy to samo działanie wykonywane przez innych.
Dzieje się tak również w wyniku bodźca emocjonalnego. Eksperci uważają, że mają one kluczowe znaczenie w nauce języka i empatii.
Co więcej, związek między emocjami a nauką jest udowodnionym faktem. Jeśli dzieci nauczą się kontrolować swoje negatywne emocje i zachowania, łatwiej im się uczyć. Pamiętajmy też, że środowisko uczenia się wolne od stresu i niepokoju jest elementem niezbędnym w tym procesie.
Nauka, która ma znaczenie
Jeśli nauczyciele mogą pomóc uczniom zrozumieć wartość i cel tego, czego się uczą, odniosą większy sukces. Jednym ze sposobów na to jest zastosowanie ich wiedzy w prawdziwym świecie, w praktyce poprzez eksperymenty, analogie i działania artystyczne. Neurodydaktyka pozwala uczniom na stawianie hipotez i samodzielne szukanie rozwiązań opierając się na ich ciekawości poznawczej i wykorzystując silne strony mózgu.
Poza wymienionymi powyżej elementami, nauczanie poprzez rozumowanie, doskonalenie i wzmacnianie pamięci a tym samym rozwiązywanie problemów z uczeniem się to ważne elementy neurodydaktyki w klasie. Umiejętności te pomagają również określić przyczyny neurologiczne związane z niepowodzeniami w nauce.
Nie możemy zapomnieć o tym, że neuropedagogika zaleca jednozadaniowość. Stwierdzono bowiem, że wielozadaniowość może prowadzić do porażek szkolnych ucznia. Uczniowie nie powinni zatem robić wielu rzeczy naraz, ale koncentrować się na jednym zadaniu i po jego zrobieniu przystępować do kolejnego. Dlatego tak ważną rzeczą jest podzielenie uczniom skomplikowanego polecenia na mniejsze części, by zrozumieli, czym tak naprawdę mają się zająć.
Jak zastosować neurodydaktykę w klasie?
Aby uczniowie mogli otrzymywać wiedzę i przetwarzać i wchłaniać ją oraz efektywnie uczestniczyć w procesie uczenia się, nauczyciele muszą brać pod uwagę kilka czynników. Pierwszym z nich jest stworzenie pozytywnego środowiska w klasie. Ponadto powinni wziąć pod uwagę następujące kwestie:
- Bliskość i empatia nauczycieli z uczniami ma olbrzymie znaczenie. Jeśli nauczyciele potrafią dzielić się ze swoimi uczniami pozytywnym nastawieniem, duża część ich pracy zostanie wykonana.
- Sale lekcyjne powinny być wolne od nadmiernego stresu, ponieważ jest to szkodliwe dla nauki. Niski poziom stresu może stymulować i motywować uczniów, a oni będą w stanie sobie z tym poradzić.
- Emocje i pamięć są ze sobą połączone. Jeśli nauczyciele potrafią tworzyć emocjonalne powiązania z tematami, których nauczają, ułatwi to naukę.
- Innym narzędziem neurodydaktyki jest wykorzystanie filmów, obrazów, muzyki i zjawisk związanych z ich doświadczaniem. Pobudzają one zmysły uczniów, pozwalając na bardziej holistyczne doświadczenie uczenia się.
Rola rodziców w neurodydaktyce
Warto wspomnieć o tym aspekcie. Również rodzice w warunkach domowych mogą wzmacniać naukę na wiele sposobów. Przede wszystkim mogą wzbudzić u swoich dzieci pozytywną samoocenę, co będzie sprzyjać uczeniu się w klasie. Jednocześnie ważna jest kreatywność a konkretnie zwiększanie jej w środowisku domowym.
Jeśli rodzice pomogą dzieciom zastosować zdobytą wiedzę, wniosą znaczący wkład w proces uczenia się. Powinni również zadbać o to, aby ich dzieci miały dużo odpoczynku, co również przyczynia się do wyników w nauce.
Dziewięć godzin nieprzerwanego i regenerującego snu to podstawa. Niezbędne jest również zachęcanie do aktywności fizycznej w celu aktywacji i dotlenienia mózgu.
Podsumowując, neurodydaktyka to dyscyplina powiązana z bardzo efektywnym procesem uczenia się. Wykorzystywanie sposobu funkcjonowania mózgu to strategia, która przynosi doskonałe rezultaty.
- Jeśli po zastosowaniu się do naszych wskazówek nadal potrzebujesz więcej wiedzy
- Jeśli zainteresował Cię ten temat i czujesz pewnego rodzaju niedosyt
Zapoznaj się koniecznie z propozycjami certyfikowanych kursów on-line:
Neurodydaktyka i neuroedukacja - jak wykorzystać ją do zmian w nauczaniu